Cykl „Dwa skrzydła – uważność dla dzieci i młodzieży” to zajęcia grupowe oparte głównie na metodzie mindfulness. Oprócz niej wykorzystuję również elementy jogi, zabawy i ćwiczenia ruchowe, improwizację ruchową, śpiew, muzykę, relaksację, wizualizację, praktykę oddechową, komunikację opartą na potrzebach (NVC) i rodzicielstwo bliskości. Inspiracją jest dla mnie działalność Uf Afzal, Eline Snel, Jespera Juula, Marshalla B. Rosenberga, Alfiego Kohna, Andre Sterna, Agnieszki Stein i innych.
O najważniejszych metodach możesz więcej przeczytać TUTAJ.
Dzieci rozwijają się najlepiej poprzez ruch, bezpośrednie, namacalne doświadczenie, angażowanie wielu zmysłów, praktykę a nie teorię. Najlepszą dla nich formą pracy jest po prostu zabawa, w którą, przy pomocy wyobraźni, przekształcamy większość zaplanowanych ćwiczeń.
Jakie korzyści płyną z uczestnictwa w warsztatach?
Zaproponowane ćwiczenia pomagają osiągać większy spokój nawet w trudnych sytuacjach, uczą i przypominają jak skontaktować się z samym sobą, dodają pewności siebie, zwiększają koncentrację i jasność myśli. Ułatwiają komunikowanie się w sposób, który pomaga unikać konfliktów, wyrażać się bardzo klarownie, a jednocześnie łagodnie, tak by dać szansę innym ludziom na zrozumienie nas i tego „o co nam chodzi”. Zmniejszają znacząco poziom stresu, a także dają narzędzia do radzenia sobie z własnymi emocjami – pomagają zapanować nad wybuchami i porywającymi falami smutku, złości, frustracji.
Zajęcia prowadzone są w grupach wiekowych: 6-10 oraz 11-15 lat, jednak nie są to sztywne podziały – w zależności od potrzeb uczestników i liczebności – grupy mogą ulegać zmianie.
Czas trwania jednego spotkania to ok.1,5h.
Spotkania mają swój ustalony rytm, prowadzone są jednak z uważnością na potrzeby dzieci jak i własne:
1. powitanie w kręgu,
2. ćwiczenia/zabawy ruchowe przy muzyce,
3. rozmowę na obecnie omawiany temat,
4. ćwiczenia indywidualne/grupowe, relaksację.
Obejmują 8 spotkań w 3 modułach:
- Uważność na świat zewnętrzny – identyfikowanie i nazywanie bodźców płynących z otoczenia, poznawanie, czym są dla mnie, jak mogą służyć, jak poradzić sobie z tymi, które nas przytłaczają,
- Uważność na świat wewnętrzny – emocje i myśli – praktyka „zaglądania” do serca i umysłu, wprawienie się w nazywaniu odczuć, bycie z nimi w kontakcie, radzenie sobie z trudnymi emocjami,
- Uważność w kontakcie – komunikacja empatyczna – nazywanie i wypowiadanie odczuć w kontakcie z innymi, doświadczanie bycia odbiorca i nadawcą, poznanie „słów-okien” i „słów-murów”, bycie w szczerości ze sobą i innymi – „kiedy z serca płyną słowa uderzają z wielką mocą”